Bijna 1,5 week geleden was de eerste schooldag voor regio Noord. Na 6 weken vakantie hadden in ieder geval sommige kinderen wel weer een soort van zin om weer naar school te gaan. Gelukkig, want alleen is ook maar zo alleen…
Bij de start van het schooljaar op een Montessori basisschool zal het er wat anders aan toe gaan dat op veel reguliere scholen. Aangezien we met 3 jaargroepen in een klas zitten (bovenbouw = 6/7/8 bij elkaar, en voor de 4 bovenbouwgroepen die we hebben op onze school), kennen de huidige groep 7 en 8 elkaar en mij al goed – dat waren immers de groepen 6 en 7 van afgelopen jaar. Het gaat dus om het leren kennen van de nieuwe groep 6, en daarbij elkaar en mij.
Uitleg
Dat betekent ook dat er veel uitleg gegeven wordt over hoe het eraan toegaat. Wat zijn de routines? Wat zijn de werkafspraken? Waar gaan we naar de wc? Van inhoudelijke vragen tot sanitair-existentiële vragen, allemaal belangrijk!
Gouden Weken
Wat bij ons centraal staat de eerste 3 weken is het leren kennen van elkaar, je plek vinden in de groep en een groep vormen die klaar is voor de rest van het schooljaar. Dit noemen wij de Gouden Weken. Immers, de eerste fase van een nieuwe groepssamenstelling is het moment om de rollen te (laten) bepalen, afspraken te maken en om een sfeer neer te zetten waar je de rest van het jaar op kunt bouwen.
Dat betekent energizers, spelletjes (ook m.b.t. namen), het koppelen van de nieuwe groep 6-leerlingen aan een leerling uit groep 7 of 8 als maatje, om vragen aan te stellen tijdens de expeditie door het oerwoud van de bovenbouw…
Lerarentekort
Ook wij worden geraakt door het (groeiende) lerarentekort… dit jaar hebben we 4 bovenbouwklassen, waar we er vorig jaar nog 5 hadden. Maar we konden de formatie niet rond krijgen.
Dit betekent dat we een groep hebben moeten verdelen over de 4 andere groepen. Van 24 naar 31 kinderen in mijn geval, een goed tafelgroepje extra op dezelfde lokaaloppervlakte.
Een veel gehoorde reactie is dat er genoeg klassen van rond de 30 leerlingen zijn, dus dat we altijd verwend waren met rond de 25. Maar volgens mij gaat het niet om het aantal an sich. De overgang van 24 naar 31, daar zit het ‘m in. Andere aandachtsverdeling, minder fysieke vrije ruimte – wat ook mentaal een weerslag kan hebben – en meer geluidsbronnen…
Kortom, de effecten van de bewuste keuze van een regering die jarenlang behoorlijk andere prioriteiten koos, helaas.
Aan de slag
Maar we maken er wat van. Veel gesprekken met kinderen, deelgenoot maken van de verantwoordelijkheid het werkbaar te maken, lol maken en vooral uiteraard vooral knetterhard werken, duh…
Want ik citeer tot slot een collega van me: “Ze mogen 2 dingen. Werken. En ademen. En in die volgorde!”
De afbeelding bij deze blog is afkomstig van Comeniusschool Zeist, gedownload van: https://www.comeniusschool.info/syndeo_data/media/Ber/back_to_school.jpg
