Iedereen kent vast wel een leerkracht (of collega, of familielid…) met van die vaste uitspraken. Bepaalde opmerkingen die diegene altijd gebruikt(e) en/of waar iemand om bekend staat. Ik rolde als kind soms met mijn ogen toen ik zo’n leerkracht had. Maar ik ben er zelf ook een! Nú al…
Een collega van mij heeft bij haar vorige school een woordenboekje gekregen, als afscheidscadeau van de kinderen. Zodat op haar nieuwe school haar klas kinderen ten minste zou begrijpen wat ze bedoelde! Een impressie:
- “Het maakt me niet uit wat je ervan vindt. Wat je vindt, moet je naar de politie brengen!”
- “Het zal me aan m’n achterkant oxideren…”
- “Je mag hier 2 dingen: ademen en werken!”
Ik citeer regelmatig die collega in mijn eigen klas: “Als je bij (…) in de klas zat, had ze gezegd: “wat je vindt, moet je naar de politie brengen!”, dus aan de slag nu.”
Maar ondertussen betrap ik mezelf net zo goed op allerlei standaardzinnen en -opmerkingen. En als ik mezelf er niet op betrap, merken de kinderen het wel op! En ik werk net een kleine 2 jaar in het basisonderwijs…
En kinderen houden elkaar ook scherp met mijn opmerkingen. Hoewel dat niet altijd goed gaat…
Stik voorzichtig, of zoiets…
Als een kind een hoestbui in de klas heeft, zeg ik wel eens voor de grap: “stikken doen we na schooltijd, dan heb ik er geen last van!”
Een kind uit mijn klas maakte echter een klasgenoot van streek bij een hoestbui, toen hij zei “Stik maar snel!” De grap kwam bij zijn klasgenoot niet goed aan…
Uit het raam dingesen
Een andere veelgebruikte opmerking van mij: “Nu is het klaar! En anders mieter ik je uit het raam!” (Ik maak de kids altijd wijs dat we bewust heel handig op 2 hoog zitten; dan val je des te harder!)
Een kind wilde in rust werken en zei toen tegen aan klasgenoot: “Stil! Anders wordt je uit het raam gedingest!”
Heerlijk.
De afbeelding bij deze blog is afkomstig van HRwijs, gedownload van: http://www.hrwijs.be/sites/default/files/Tekstballonnen%282%29_768x768.jpg
Leuk Lars! Ik had ook een repertoire….Nu heette ik voor veel kinderen al Wimster Mees, zo schreef ik bij elke 6-jarige op de verjaardagskaart: “Gefeliciteerd met je 16e verjaardag, heb je al een brommer?” Steevast antwoordden kinderen dan…: “Neeee, ik ben 6hes!” en dan ik weer “Sorry, ik versta je niet goed, ik heb mijn bril niet op!” Bij een onschuldige valpartij keek ik altijd eerst naar de stoeptegel met de boodschap: “Ja, jij herstelt wel weer, maar zo’n tegel kost geld!” Zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan….Met pensioen en uit het onderwijs is heerlijk, maar het directe contact met de kinderen mis ik wel hoor!
Ah, dat is ook echt leuk inderdaad! En pensioen klinkt zowel lekker als wennen. Kan ik me voorstellen… geniet ervan zou ik zeggen Wim!